سنجش مهارت بالینی پرستاران در بحران در بیمارستان های نظامی

مقدمه: بیمارستان های نظامی به دلیل بُعد امنیتی خاص نقش دو چندانی را در زمان بحران ایفا می کنند. این پژوهش با هدف سنجش مهارت بالینی پرستاران در بحران در بیمارستان های نظامی انجام شد. روش بررسی: این پژوهش به صورت توصیفی مقطعی در سال 1393 در بیمارستان های نظامی کرمان انجام شد. جامعه مورد مطالعه پرستاران و بهیاران شاغل در بیمارستان های مذکور بود. انتخاب نمونه ها به روش خوشه ای و تصادفی انجام شد و تعداد 170 نفر از پرستاران وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه بود. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار spss و استفاده از روش های آماری توصیفی، من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج مهارت های بالینی پرستاران جهت ارائه خدمات در زمان بحران در مجموع بر اساس معیار ارزش گذاری شده، در سطح متوسطی می باشد (72/14±78/83). 70/17% پرستاران از سطح مهارت خوب، 13/51% از سطح مهارت متوسط و17/31% از سطح مهارت ضعیف برخوردار بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش مشخص شد که پرستاران مورد مطالعه از مهارت بالینی متوسطی در حوزه بحران برخوردارند و نیازمند آموزش مضاعف مهارت های لازم در شرایط بحران می باشند.